تصادفات جاده ای در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه
امروزه
حمل ونقل یکی از اجزاء مهم اقتصاد ملی محسوب می گردد و به دلیل داشتن نقش زیربنایی
تأثیر فراوانی برفرآیند رشد اقتصادي کشورها دارد. این بخش دربرگیرنده فعالیتهایی است که به شکلی گسترده
در تمامی زمینههاي تولید، توزیع و مصرف کالا و خدمات جریان داشته و در مجموعه فعالیتهای اقتصادي
نقش غیرقابل انکاري برعهده دارد. بدون وجود شبکه حمل و نقل، تاسیسات و تجهیزات جانبی
و ناوگان مطلوب تصور رشد و توسعه عمومی کشور غیرممکن به نظر می رسد. با
گسترش زندگی ماشینی و افزایش روز افزون ترافیک در شهرها و جاده ها در نیم قرن
اخیر، در مقابل فواید اقتصادی و رفاهی گسترش ارتباطات و سرعت جابجایی کالا و
مسافر، به سرعت بر تعداد و شدت تصادفات ترافیکی افزوده شده است. از اینرو بحث
تصادفات و ضایعات مالی و جانی ناشی از آن به یکی از چالشهای جوامع بشری مبدل
گردیده است. در
مقایسه بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه میتوان بیان کرد که کشورهای صنعتی
با وجود نرخ بالای مالکیت وسایل نقلیه موتوری، در طول نیم قرن گذشته نحوه برخورد
با پدیده افزایش تعداد خودرو و کاربران را تا حدودی آموخته اند. اما کشورهای در
حال توسعه به دلایل مختلفی از این فرصت استفاده نکرده اند و در حال حاضر بسیاری از
این کشورها با معضل جدی و روبه وخامت تصادفات جاده ای و تلفات ناشی از آن روبرو
هستند. همچنین با وجود گسترش سیستمهای حمل ونقل در کشورهای در حال توسعه متأسفانه
اقدامات اندکی در خصوص جلوگیری از سوانح جاده ای و یا کاهش شدت آنها صورت گرفته
است. در این کشورها علیرغم بالا بودن نرخ تصادفات، منابع کافی برای حفظ جان
مجروحان و کمک به کسانی که در اثر این سوانح دچار معلولیتهای دائمی شده اند، وجود
ندارد.
